Mindfulness

Mindfulness czyli uważna obecność to świadomość wyłaniająca się w wyniku kierowania uwagi w sposób celowy i nieosądzający na chwilę bieżącą.

Oznacza przyjmowanie postawy otwartości i bycie obecnym wobec tego, co pojawia się z chwili na chwilę.

​Wśród korzyści płynących z praktykowania uważności można wymienić takie jak

• Poczucie wewnętrznej równowagi.

• Lepsze radzenie sobie z przykrymi emocjami, bólem oraz sytuacjami trudnymi.

• Lepsze radzenie sobie z natrętnymi myślami. 

• Większa życzliwość i współczucie wobec siebie i innych.

• Więcej radości z życia tu i teraz.

• Większa akceptacja siebie i tego, co nas spotyka.

Trening uważności aktywizuje funkcjonowanie części mózgu odpowiedzialnych m. in. za regulację emocjonalną, podejmowanie decyzji (kora przedczołowa) oraz zapamiętywanie i uczenie się (hipokamp). "Wycisza" natomiast, te części mózgu, które odpowiadają za pobudzanie gwałtownych i trudnych emocji takich jak strach czy złość (ciało migdałowate). ​

Umysł najczęściej przebywa w przeszłości lub przyszłości: rozpamiętuje, wspomina, planuje, fantazjuje, zamartwia się. Umysł najrzadziej spotkać można "tu i teraz" - w kontakcie z chwilą bieżącą. Przyglądając się jego pracy, dostrzegamy także, że większość naszych reakcji na rozmaite doświadczenia to reakcje automatyczne. Praktyka uważności pokazuje drogę zamieniania automatycznej reakcji na świadomą odpowiedź. Uczymy się tego za pomocą powrotu do zmysłów, przytomnego obserwowania odczuć w swoim ciele, myśli i emocji. 

Badania naukowe prowadzone od początku lat 80. pokazują, że praktyka mindfulness m. in. zwiększa skuteczność radzenia sobie ze stresem i bólem, poprawia koncentrację, podnosi zdolność samoregulacji emocjonalnej, pomaga zapobiegać nawrotom depresji, może być wsparciem w leczeniu zaburzeń odżywiania oraz PTSD, podnosi samokontrolę agresywnych zachowań oraz wspiera radzenie sobie z lękiem.

Formalna praktyka uważności polega na wykonywaniu ćwiczeń takich jak: świadomość oddechu, skanowanie ciała, uważny ruch, medytacja siedząca. Praktyka nieformalna natomiast, polega na świadomym przeżywaniu chwili po chwili oraz przytomnym uczestniczeniu w tym, co się wydarza.